Verhaal

Harrie Ridderbos vertelt

Een aanvulling op "Autosnelweg dwars deur de tuun"

Inleiding:
In aansluiting op het artikel “Autonelweg dwars deur de tuun” heeft een gesprek plaatsgevonden met de heer Harrie Ridderbos. Het verslag van dit gesprek dient als aanvulling op “Autonelweg dwars deur de tuun”.

De heer Ridderbos, geboren in Rotterdam, was betrokken als uitzetter bij de voorbereidingen en de aanleg van de P13. De werkzaamheden vonden plaats van midden 1956 tot oktober 1958. Harries vader, Albert Ridderbos, werkte bij wegenbouwbedrijf Kremer in Vinkeveen en was destijds uitvoerder: de baas van het gehele project. Zodoende kwam ook Harrie aan het werk bij wegenbouwbedrijf Kremer.

Na zijn schoolopleiding deed Harrie veel en belangrijke kennis op in de praktijk bij zijn vader en via meerdere cursussen. Dit resulteerde uiteindelijk in een baan als hoofduitvoerder.

“Ik (Harrie Ridderbos) was o.a. verantwoordelijk voor het uitzetten van het wegtraject. Tevens was ik verantwoordelijk voor de controle van de maatvoering. Dit aan de hand van tekeningen van Provinciale Waterstaat. Op deze tekeningen stonden o.a. de hoogte van de weg, de op- en afritten, de verticale lengteboog (wijze waarop hoogteverschillen in een weg worden overwonnen) en de cirkelboog (scherpte van de bochten)” aangegeven.

Het Kremersgat

Om voldoende zand ter beschikking te hebben voor de aanleg van de weg, werd een ontvangstgat gezocht: een plek waar voldoende kwalitatief goed zand opgezogen kon worden. Het Kremersgat is daardoor ontstaan. Dit gat staat in open verbinding met de Beilerstroom en dient nu als visplas.

Zandzuiger

Via het Linthorsthomankanaal, deels over land en door de Beilerstroom werd een zandzuiger naar het ontvangstgat (het Kremersgat) getransporteerd. Over land werd de zandzuiger over ingevette planken

foto 7 zandzuigbuizen  1965, collectie Heidemij NA fotograaf Wüllschleger  CC0
m.b.v. een bulldozer D8 met daarop een lier de Beilerstroom ingetrokken naar het ontvangstgat. Daar stond, na enig graafwerk, al flink wat water. Door een pijpleiding werd het zand in het traject van de P13 gespoten. O.a. richting de boerderijen van de families Brink en Eilders in Smalbroek. Uit het traject werd eerst de slechte grond verwijderd en afgevoerd. In deze uitgraving wordt een sterk dragend zandlichaam aangebracht voor een sterke fundering van de weg. Dat goede zand kwam dus uit het Kremersgat.

Familie Ridderbos

De familie Ridderbos was hier met meerdere personen: enkele van hen werkten bij wegenbouwer Kremer. Mijn vader, Albert Ridderbos, was de baas. Ik, Harrie Ridderbos, was verantwoordelijk voor de totale maatvoering. Mijn broer Herman was kraanmachinist  en mijn moeder was als het ware “moeder overste”.

foto 3 kraan met bak in 1957, fotograaf Eijssen, collectie Heidemij NA  CC0

foto  2 woonboot in het Linthorst-Homankanaal, collectie Oudheidkamer Beilen

We woonden op een woonschip tegenover de ambachtsschool: later de Lagere Technische School. Daar waar nu VOLTA, de school voor voortgezet middelbaar onderwijs staat. Ik weet nog, dat hier ook het schortenfabriekje stond.

foto 10 Schortenfabriek Favorita aan De Omloop in Beilen, collectie HVGB
Een werkplek voor meerdere meisjes uit het dorp Beilen. Eén van die jonge meiden was Tinie Sanders. We kregen op jonge leeftijd verkering en zijn tot op de dag van vandaag getrouwd en wonen nu, na meerdere omzwervingen vanwege het werk, weer in Beilen. Mijn broer Herman woonde tijdens de werkzaamheden in een salonwagen aan de Haven tegenover de graansilo van Spruytenburg.

Smalbroek

De directiekeet stond destijds bij Hulzebosch op Smalbroek (Smalbroek nr. 12). Mijn enige herinnering aan die directiekeet daar was, dat hier de bouwvergaderingen plaatsvonden.

De omgeving tijdens de aanleg van de weg was voor ons een zeer rustige, veilige omgeving. Nooit vernielingen aan, of diefstal van wegenbouwmateriaal.                                 

Alle rechten voorbehouden